türkiye'de "ahlaki" çöküşten ziyade daha yapısal bir sorun olan "erdem" yoksunluğu söz konusudur. değer üretme aracı erdemdir.
özünde de zaten çok insani olmayan ve olan kısmı da dejanere edilen bozkır kültü ile yoğrulan toplum, üzerine 15. yüzyıldan itibaren burjuva sınıfı üretemesi, entelektüelitenin geçer akçe sayılmaması ve inancın düşünmenin karşısına bir engel olarak çıkmasıyla tamamen yozlaşmıştır. bu yozlaşma dönem dönem gerileme kaydetse de takıldığı örgütlü cehaletin elinden kaçamamıştır.